معرفی منطقه سه تهران

منطقهٔ 3 شهرداری تهران یکی از مناطق خوش‌نام و مرفه‌شهری است که در بخش شمالی-مرکزی پایتخت قرار گرفته و از نظر توسعه، تنوع بافت، مراکز تجاری–اداری و امکانات شهری جزو مناطق مهم به‌شمار می‌رود. قرارگیری در مجاورت منطقهٔ 1 (شمال تهران) از یک سو، و هم‌جواری با مناطق 2، 4 و 7 از سوی دیگر، این منطقه را به پلی ارتباطی میان غرب، شرق و شمال شهر تبدیل کرده است. نام‌آشناترین محله‌ها و معابر تهران، از جمله قلهک، ونک، تجریش (بخش‌های حاشیه‌ای آن)، پاسداران (در محدوده‌ای نزدیک به مرز منطقهٔ 3 و 4)، بزرگراه‌های مدرس و همت و خیابان‌های شریعتی و آفریقا (جردن)، بخشی از محدودهٔ این منطقه‌اند. در این نوشتار، تلاشی صورت می‌گیرد تا با نگاهی جامع، تمامی ابعاد مهم منطقهٔ 3 تهران شامل موقعیت جغرافیایی، پیشینهٔ تاریخی، ساختار محله‌ای، ویژگی‌های فرهنگی–اجتماعی، زیرساخت‌ها، چالش‌ها و چشم‌انداز آینده بررسی گردد.

1. جایگاه و مرزبندی جغرافیایی

1.1. محدودهٔ کلی منطقه

منطقهٔ 3 در بخش شمالی–مرکزی شهر تهران و شرق منطقهٔ 2 قرار گرفته است. از شمال با منطقهٔ 1 مرز دارد، از شرق با بخش‌هایی از منطقهٔ 4 و از جنوب با منطقهٔ 7 هم‌مرز است. مناطق 6 و 2 نیز در بخش‌های غربی و جنوب غربی این منطقه قرار دارند. این مرزبندی جغرافیایی باعث شده تا منطقهٔ 3، دسترسی مطلوبی به شریان‌های اصلی شهر داشته باشد و نقش مهمی در تقسیم جریان ترافیک پایتخت ایفا کند. برخی محورهای حیاتی تهران از جمله خیابان ولیعصر (در بخش‌هایی نزدیک به مرز منطقه)، خیابان شریعتی، بزرگراه شهید مدرس، بزرگراه همت و بزرگراه شهید حقانی در محدوده یا مرزهای این منطقه قرار گرفته‌اند.

1.2. شریان‌ها و معابر مهم

  • بزرگراه شهید مدرس: یکی از مسیرهای اصلی شمال–جنوب پایتخت است که در بخش‌های شرقی منطقه عبور می‌کند و دسترسی میان مرکز شهر و محدودهٔ شمال را تسهیل می‌کند.
  • بزرگراه شهید همت: در بخش‌های جنوبی این منطقه امتداد دارد و با امتداد شرق–غرب، رفت‌وآمد ترافیکی پرتراکمی را شامل می‌شود.
  • خیابان شریعتی: از تقاطع میدان قدس (تجریش) تا میدان هفت‌تیر امتداد می‌یابد و بخشی از آن در منطقهٔ 3 قرار دارد. یکی از پرترددترین و قدیمی‌ترین خیابان‌های شمال–مرکز تهران است.
  • خیابان آفریقا (جردن): در بخش غربی منطقه قرار دارد و محل استقرار برج‌های اداری، شرکت‌های چندملیتی و سفارتخانه‌هاست.
  • خیابان پاسداران: در مرز شرقی منطقه، میان منطقهٔ 3 و 4 واقع شده که به‌واسطهٔ کافه‌ها و رستوران‌های متعدد، فروشگاه‌ها و بافت نیمه‌مدرن خود شناخته می‌شود.

1.3. بخش‌های شمالی و جنوبی منطقه

از شمال تا جنوب منطقهٔ 3، تفاوت قابل‌ملاحظه‌ای در ارتفاع، بافت معماری و سبک زندگی مشاهده می‌شود. بخش شمالی نزدیک به منطقهٔ 1 و ارتفاعات البرز است که حال‌وهوایی مرفه‌تر و آب‌وهوای خنک‌تری دارد. بخش جنوبی، همچون حوالی خیابان شهید بهشتی یا بزرگراه همت، بافت پرتراکم‌تر و اداری–تجاری بیشتری را در دل خود جای داده است.

2. پیشینهٔ تاریخی و روند شکل‌گیری

2.1. قاجار و پهلوی اول

در دوران قاجار، اراضی شمال شرق تهران عمدتاً باغات سلطنتی و روستاهای پراکنده بود. محله‌هایی نظیر قلهک (که زمانی مقر تابستانی سفارت بریتانیا بود) و دروس کم‌کم در محدودهٔ شهر ادغام شدند. در دورهٔ ناصرالدین‌شاه و پس از آن، با ایجاد راه‌های ارتباطی به شمیران، این محدوده رفت‌وآمد بیشتری را تجربه کرد. در اوایل پهلوی اول، ساخت خیابان‌ها و شروع ساخت‌وسازهای مدرن، آرام‌آرام چهرهٔ منطقه را از اراضی روستایی به محله‌های نیمه‌شهری تبدیل کرد.

2.2. پهلوی دوم و گسترش محله‌های لوکس

در عصر پهلوی دوم، محله‌های قلهک، دروس از شمال تهران شروع به جذب اقشار مرفه و شرکت‌های خارجی کردند. احداث سفارتخانه‌ها در قلهک و در اطراف خیابان شریعتی، تأسیس خانه‌های ویلایی وسیع در دروس، ساخت شماری از مراکز اداری (که بعدها گسترش یافت) باعث شد تا محدودهٔ کنونی منطقهٔ 3 به منطقه‌ای نخبه‌نشین تبدیل شود.

2.3. پس از انقلاب

در دهه‌های پس از انقلاب ۱۳۵۷، موج ساخت‌وسازهای بلندمرتبه در محورهای جردن (آفریقا)، بخشی از شریعتی و قلهک، فضای منطقه را متحول کرد. سفارتخانه‌های متعددی در این ناحیه مستقر شدند و شرکت‌های چندملیتی، دفاتر مرکزی خود را در برج‌های اداری برپا کردند. عوارض این رشد سریع، رشد ترافیک، افزایش قیمت ملک و کاهش باغ‌های تاریخی بود. در دهه‌های ۸۰ و ۹۰، رواج ساخت برج‌های لوکس در محله‌هایی نظیر فرمانیه (در مرز منطقهٔ 1 و 3)، قلهک و اجودانیه (در مرز شرقی) این روند را بیشتر نشان می‌دهد.

3. بافت محله‌ای و تنوع اجتماعی

3.1. محلهٔ قلهک و دروس

قلهک از محله‌های باسابقهٔ منطقهٔ 3 به‌شمار می‌رود که پیشینهٔ ییلاقی داشته و بخشی از آن در گذشته وابسته به سفارت بریتانیا بود. با گذر زمان، خانه‌های ویلایی با باغچه‌های بزرگ جای خود را به آپارتمان‌های چندطبقه دادند، اما هنوز بافت قدیمی در برخی کوچه‌ها حس می‌شود. دروس نیز محله‌ای دیگر است که با کوچه‌های عریض‌تر، پیاده‌روهای مناسب و جمعیت مرفه بیشتر معروف است. مراکز فرهنگی و مدرسه‌های غیردولتی زیادی در این دو محله فعالیت دارند.

3.2. محلهٔ جردن (آفریقا) و بلوار صبا

خیابان آفریقا (جردن سابق) یکی از محورهای اداری–تجاری برجسته در پایتخت است. برج‌های اداری، ساختمان‌های شرکت‌های خارجی، رستوران‌های مجلل و گالری‌های هنری در امتداد این محور شکل گرفته‌اند. نزدیکی به بزرگراه مدرس و نیایش دسترسی خوبی ایجاد کرده اما در ساعات اداری ترافیک سنگینی در تقاطع‌های اصلی مثل بلوار صبا و بلوار گلشهر (داخل محله) تجربه می‌شود. کافی‌شاپ‌ها و رستوران‌های شبانه این محله را تبدیل به نقطه‌ای پرجنب‌وجوش کرده‌اند.

3.3. محلهٔ قبا و ظفر

محله‌های کوچک‌تری نظیر قبا و ظفر (محدودهٔ خیابان شهید دستگردی) نیز در منطقهٔ 3 قرار دارند. این نواحی به دلیل نزدیکی به شبکهٔ بزرگراهی و منطقهٔ اداری جردن، جمعیت قابل‌توجهی از طبقهٔ متوسط روبه‌بالا و کارمندان شرکت‌های خصوصی را جذب کرده‌اند. آپارتمان‌های نوساز و برج‌های لوکس در سال‌های اخیر ظاهر محله را تغییر داده‌اند، ولی زیرساخت‌هایی نظیر پارکینگ عمومی یا فضای سبز محدود است.

3.4. ونک و بخشی از تجریش

مرز جنوب‌غربی منطقهٔ 3 به میدان ونک می‌رسد که البته میان مناطق 2 و 3 مشترک است. ونک از مهم‌ترین هسته‌های تجاری-اداری شهر است که با بزرگراه حقانی و همت، دسترسی به دیگر مناطق را آسان می‌کند. بازار کامپیوتر ونک، مراکز خرید لوکس، بیمارستان‌های خصوصی و دفاتر شرکت‌های بزرگ در پیرامون میدان ونک قرار دارند. بخشی از محدودهٔ تجریش نیز در منطقهٔ 1 واقع است، ولی در مرز با منطقهٔ 3، ساختمان‌های اداری و مجتمع‌های تجاری به‌شکل فشرده حضور دارند.

4. ساختار اجتماعی و اقتصادی

4.1. طبقهٔ مرفه و حضور اقلیت‌های خارجی

منطقهٔ 3 به‌عنوان یکی از مناطق برخوردار شهر شناخته می‌شود. سطح درآمد و قیمت املاک در بسیاری از محله‌ها بالا است. همچنین، اقلیت‌های خارجی (کارکنان سفارتخانه‌ها، کارشناسان شرکت‌های بین‌المللی) به‌خاطر نزدیکی به مراکز اداری و فضای مدرن محله‌ها، ساکن این محدوده‌اند. این تنوع جمعیتی سطح بالای فرهنگی–اجتماعی را شکل می‌دهد و سبک زندگی مدرن‌تر و جهانی‌تر را می‌توان در این منطقه یافت.

4.2. فعالیت‌های اداری و تجاری

حضور گستردهٔ شرکت‌ها و مؤسسات خصوصی و دولتی در محورهایی مثل جردن، حقانی، ونک و بخشی از شریعتی، فضای روزانهٔ شلوغ و پرترافیکی ایجاد می‌کند. با بسته‌شدن ادارات در عصر، تردد کاهش می‌یابد اما مراکز خرید و رستوران‌ها همچنان شب‌ها پررونق‌اند. شکوفایی اقتصادی منطقهٔ 3 را می‌توان در تعداد زیاد برج‌های اداری، نمایشگاه‌های خودرو لوکس و فروشگاه‌های برندهای بین‌المللی مشاهده کرد.

4.3. بافت روستایی و قدیمی اندک

برخلاف منطقهٔ 1 که روستاهای قدیمی هنوز به‌شکل قابل‌توجهی حس می‌شوند، در منطقهٔ 3 تنها در برخی کوچه‌های قلهک و اطراف آن می‌توان ردپایی از باغ‌ها و خانه‌های کهن مشاهده کرد. بیشتر محله‌ها طی نیم‌قرن اخیر بازسازی یا نوسازی شده‌اند و بافت سنتی را کمتر در خود حفظ کرده‌اند.

5. زیرساخت‌ها، حمل‌ونقل عمومی و ترافیک

5.1. بزرگراه‌ها و معابر کلیدی

  • بزرگراه شهید مدرس: اصلی‌ترین مسیر شمال–جنوب در مرز شرقی منطقه، روانی نسبی تردد را فراهم می‌کند، هرچند در ساعات اوج با ترافیک قابل‌توجه مواجه می‌شود.
  • بزرگراه همت و حقانی: در بخش‌های جنوبی منطقه عبور می‌کنند و دسترسی به مرکز و غرب تهران را تسهیل می‌سازند.
  • خیابان شریعتی: یکی از پرترافیک‌ترین محورهاست که به تقاطع‌های پرگره چون قلهک و میدان قدس منتهی می‌شود.

5.2. مترو، اتوبوس و تاکسی

  • خط یک مترو (تجریش-کهریزک): در مرز شمالی منطقه (تجریش) قرار دارد. ایستگاه‌های قلهک، دکتر شریعتی و قلهک در امتداد این خط بخشی از حمل‌ونقل شهروندان منطقه را پاسخ می‌دهند.
  • اتوبوس‌های تندرو: در خیابان‌های اصلی نظیر شریعتی، ولیعصر و در برخی موارد خط‌های شرقی–غربی می‌تواند نقش مهمی بازی کند، اما ازدحام و کمبود ناوگان از مشکلات آن است.
  • تاکسی و سرویس‌های اینترنتی: با توجه به سطح درآمد بالای ساکنان، استفاده از تاکسی‌های اینترنتی (اسنپ، تپسی،…) بسیار رایج است. ایستگاه‌های تاکسی نیز در میادین مهم مانند ونک، قلهک و تجریش وجود دارد.

5.3. چالش ترافیک و پارکینگ

به‌واسطهٔ تراکم بالای ادارات و شرکت‌های خصوصی، ترافیک صبحگاهی (ورود به منطقه) و عصرگاهی (خروج از منطقه) سنگین است. محورهایی چون جردن، شریعتی، ظفر و نیایش در ساعت اوج قفل می‌شوند. جای پارک در خیابان‌های فرعی اندک است و وجود برج‌های اداری که برای کارمندان پارکینگ کافی درنظر نگرفته‌اند، فشار را بر کوچه‌ها افزون می‌کند. شهرداری با اعمال قوانین پارک حاشیه‌ای و احداث پارکینگ عمومی در برخی نقاط سعی در مهار دارد، اما همچنان نیاز به اقدامات بیشتر حس می‌شود.

6. فضاهای سبز و مراکز تفریحی

6.1. پارک ملت و بوستان‌های محلی

با اینکه پارک ملت (در مرز منطقهٔ 3 و بخش‌های جنوبی منطقهٔ 1) قرار گرفته است، از دیدگاه ساکنان منطقهٔ 3 یکی از مهم‌ترین فضاهای تفریحی به‌شمار می‌رود. بوستان‌های کوچک‌تری در محله‌های قلهک، دروس و بلوار میرداماد نیز وجود دارد که نقش محلی دارند. به‌طور کلی، سرانهٔ فضای سبز در بخش‌هایی از منطقهٔ 3 نسبتاً مناسب‌تر از مناطق مرکزی است، اما گسترش برج‌سازی و تغییر کاربری باغ‌ها تهدیدی برای آیندهٔ سرانهٔ سبز به‌شمار می‌آید.

6.2. مجموعه‌های فرهنگی و هنری

  • موزهٔ موسیقی: در نزدیکی خیابان مقصودبیگ (نزدیک به تجریش) قرار دارد و یکی از جاذبه‌های هنری و تاریخی برای علاقه‌مندان به فرهنگ موسیقی ایرانی است.
  • گالری‌ها و نگارخانه‌ها: در خیابان‌های جردن، دروس و قلهک گالری‌های هنری پراکنده‌اند که هنرمندان جوان و مطرح آثارشان را عرضه می‌کنند. این گالری‌ها در طول سال میزبان نمایشگاه‌های متعدد نقاشی، عکاسی و مجسمه‌سازی هستند.
  • اماکن تفریحی: رستوران‌های متنوع، کافه‌های مدرن و مراکز خرید لوکس در خیابان‌هایی همچون اندرزگو، جردن و میرداماد پررونق‌اند و افراد با سلیقه‌های مختلف را جذب می‌کنند.

6.3. رویدادهای خیابانی و جشنواره‌ها

برخی خیابان‌های منطقهٔ 3، نظیر خیابان برزیل یا جشنواره‌های غذا در نیاوران (مرز با منطقهٔ 1)، گاه رویدادهای فرهنگی-هنری را میزبانی می‌کنند. این رویدادها شب‌ها یا روزهای پایان هفته برگزار می‌شوند و فضای آرام و لوکس را با جمعیت جوان و موسیقی زنده در خیابان‌ها ترکیب می‌کند. بااین‌حال، تداوم برگزاری جشنواره‌های این‌چنینی مستلزم حمایت جدی شهرداری از ایده‌های مشارکتی است.

7. مسائل و چالش‌های کلان در منطقهٔ 3

7.1. رشد برج‌های اداری و کمبود زیرساخت

منطقهٔ 3 به‌خاطر موقعیت مرکزی-شمالی و دسترسی عالی، جذب‌کنندهٔ شرکت‌های داخلی و خارجی است. برج‌های اداری در محورهایی مثل گاندی، جردن، میرداماد و… با سرعت ساخته شده‌اند، اما برنامه‌ریزی برای پارکینگ و مدیریت ترافیک در حد مورد نیاز صورت نگرفته است. نتیجهٔ این امر، ازدحام و فشار زیاد بر خیابان‌های فرعی و زیرساخت‌های آبرسانی، برق و فاضلاب شده است.

7.2. کمبود جدی پارکینگ عمومی

حتی برای ساکنان بومی نیز جای پارک شبانه یک معضل است. چه برسد به کارمندان روزانه که از خارج منطقه وارد می‌شوند. خیابان‌های پرساختمان اداری و تجاری، از صبح تا عصر با انبوه خودروهای پارک‌شده و دوبله، چهرهٔ ناخوشایندی ایجاد می‌کند و گذر عابرپیاده را مشکل می‌سازد. چند پارکینگ طبقاتی هم که ایجاد شده، پاسخگوی نیاز روزافزون منطقه نیست.

7.3. گران‌بودن قیمت مسکن و اجاره

منطقهٔ 3 از مناطق گران قیمت تهران است؛ خصوصاً در محله‌هایی همچون جردن، قلهک، دروس و بخشی از پاسداران، قیمت خرید ملک سرسام‌آور است. این امر ممکن است روند «گتوسازی» یا «جدایی گزینی اقتصادی» را دامن بزند؛ بدین معنا که تنها اقشار ثروتمند توان ساکن‌شدن در برخی محله‌ها را داشته باشند و اقشار متوسط به مناطق دورتری کوچ کنند. در نتیجه، تنوع اجتماعی منطقه کاهش می‌یابد و حتی کارمندان ادارات محلی مجبور به رفت‌وآمد طولانی از نقاط دیگر می‌شوند.

7.4. تهدید باغ‌ها و فضای سبز

با افزایش تراکم ساختمانی، باغ‌های قدیمی و اراضی بکر که قبلاً در منطقه وجود داشتند، در معرض تغییر کاربری قرار دارند. ساخت برج‌باغ‌ها، اگرچه ظاهراً با حفظ بخشی از فضای سبز همراه است، ولی در عمل منجر به کاهش درختان کهنسال و اکوسیستم پایدار شده است. اعمال محدودیت‌های صریح بر میزان تراکم و تشویق مالکان به حفظ باغ‌ها از طریق مزایای مالیاتی، می‌تواند راهکاری برای جلوگیری از این روند باشد.

8. راهکارها و راهبردهای مدیریت شهری

8.1. تقویت حمل‌ونقل عمومی و محدودیت تردد خودرو

  • گسترش خطوط مترو: ایجاد ایستگاه‌های جدید در محورهای شرقی-غربی (مثلاً در محدودهٔ میرداماد، ظفر) یا تقویت خط یک (افزایش تعداد واگن‌ها) تا تردد کارمندان و شهروندان را از خودرو کاسته و ظرفیت مترو را بالا ببرد.
  • بهبود اتوبوس‌های تندرو: راه‌اندازی یا گسترش خطوط BRT در محورهایی مثل شریعتی، خیابان ولیعصر (از پارک‌وی تا ونک) می‌تواند تأثیر زیادی در کاهش ترافیک داشته باشد.
  • پارکینگ‌های طبقاتی: احداث در مناطق بحرانی مثل اطراف میدان ونک، چهارراه جهان کودک، بلوار میرداماد یا خیابان گاندی، برای جذب خودروهای کارمندان ادارات ضروری است.

8.2. ساماندهی ساخت‌وساز و حریم باغ‌ها

  • مقررات سخت‌گیرانه برای برج‌باغ‌ها: قوانین موجود باید به‌طور قاطع پیگیری شود تا ساختمان‌ها بیش از حد مجاز درختان را قطع نکنند و درصد کافی از زمین به فضای سبز اختصاص یابد.
  • تشویق حفظ باغ‌های قدیمی: با ارائهٔ تخفیف عوارض، معافیت‌های مالیاتی و مشارکت در بهره‌وری اقتصادی باغ (مانند تبدیل بخشی به رستوران یا فضای فرهنگی با حفظ درختان)، می‌توان مالکین را به عدم فروش یا تخریب باغ‌ها ترغیب کرد.
  • طرح‌های موضعی نوسازی: در محله‌هایی که فرسودگی یا ترکیب بافت قدیمی وجود دارد، باید با رویکرد مشارکتی در بازآفرینی، تراکم غیرمنطقی جلوگیری شود.

8.3. تقویت فرهنگی و توریسم شهری

  • ایجاد گذرهای فرهنگی: برخی محورها نظیر قلهک-دروس، جردن یا بخشی از خیابان شریعتی و پاسداران با جداره‌های تاریخی یا رستوران‌های سنتی می‌توانند به شکل یک گذر فرهنگی-تفریحی سازمان‌دهی شوند.
  • برگزاری جشنواره‌های هنری: فستیوال غذا، موسیقی خیابانی، نمایشگاه‌های هنرهای تجسمی در فضاهای باز محله‌ها، حس شهروندی را تقویت کرده و اقتصاد کوچک محلی (کافه‌ها، صنایع‌دستی) را رونق می‌بخشد.
  • معرفی بناهای تاریخی: اگرچه در منطقهٔ 3 بناهای شاخص قدیمی مثل عمارت عین‌الدوله در دروس وجود دارد، می‌توان با مرمت و تابلوهای راهنما، بازدید تورهای داخلی و خارجی را تسهیل نمود و تاریخچهٔ منطقه را معرفی کرد.

8.4. تشویق مشارکت مردمی

  • شورایاری‌ها و مدیریت محله: موفقیت طرح‌های شهری در گرو همفکری و اعتمادسازی با ساکنان محلی است. می‌توان با تشکیل کارگروه‌های تخصصی در هر محله (برای محیط‌زیست، حمل‌ونقل، فرهنگ) روندی پایدار ایجاد کرد.
  • اعمال قوانین پارک حاشیه‌ای: اگر شهروندان آگاهی یابند که مدیریت پارک حاشیه‌ای طبق زمان‌بندی و اخذ هزینه اجرا می‌شود، خودشان رغبت بیشتری به استفاده از حمل‌ونقل عمومی یا پارکینگ طبقاتی خواهند داشت.
  • فرهنگ‌سازی در حفظ فضای سبز: برگزاری کارگاه‌های آموزشی، مسابقات دانش‌آموزی در محله‌ها و تبلیغات شهری می‌تواند مردم را نسبت به اهمیت نگه‌داشت باغ‌ها و درختان هوشیار کند.

جمع‌بندی و نتیجه‌گیری

منطقهٔ 3 تهران با قرارگیری در شمال مرکزی پایتخت، تلفیقی از محله‌های برخوردار، فضای نیمه‌تجاری-نیمه‌اداری، و زیرساخت‌های مدرن را به نمایش می‌گذارد. محورهایی چون جردن، شریعتی، میرداماد و بزرگراه مدرس نه‌تنها شاهرگ‌های حیاتی رفت‌وآمد شهروندانند، بلکه به‌دلیل میزبانی از برج‌های اداری، سفارتخانه‌ها، رستوران‌های مجلل و برندهای بین‌المللی، چهره‌ای جهانی به بخش‌هایی از شهر داده‌اند. از جنبهٔ اجتماعی، ساکنان منطقهٔ 3 غالباً اقشار مرفه یا متوسط رو به بالا بوده و حضور اتباع خارجی، مدیران شرکت‌ها و نخبگان فرهنگی جلوهٔ منحصربه‌فردی ایجاد کرده است.

بااین‌حال، این منطقه نیز از معضلاتی همچون ترافیک روزانه، کمبود پارکینگ، نابودی باغ‌های قدیمی و افزایش قیمت سرسام‌آور مسکن رنج می‌برد. اختلاف شدید طبقاتی میان محله‌های لوکس‌تر و بخشی از بافت‌های قدیمی، به تدریج سیمای اجتماعی را تحت تأثیر قرار داده است. رویکردهای جدی در توسعهٔ حمل‌ونقل عمومی، ساخت پارکینگ‌های طبقاتی، جلوگیری از ساخت‌وساز بی‌رویه و حفظ باغ‌ها می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی بیانجامد. همچنین، برپایی گذرهای فرهنگی، حمایت از گالری‌ها و فضاهای هنری، و برگزاری رویدادهای محله‌ای باعث می‌شود منطقه از هویت صرفاً اداری و تجاری خارج شده و نشاط بیشتری کسب کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مطالب پیشنهادی